نم نم خاطرات
تقریبان 5 سالی گذشت که این وبلاگ هست و مونده و خواهد موند.
تا صبح داشتم به خیلی از اتفاقات زندگیم فکر میکردم.
نمیدونم اما دلم خواست یکم بیام بنویسم.
از یه طرف این روز ها اتفاقاتی داره میوفته که خیلی دوست دارم نتیجش هرچی هست منطقی و خوب باشه 
و کمک کنه به ادامه زندگیم و هدفم.ولی خب کاش همه آدما یکرنگ باشن.
صادق باشن 
و خوب.کاش شیله پیله نداشته باشن.کاش خوبی رو با خوبی جواب بدن.
کاش معنی صداقت رو بفهمن و هزاران کاش دیگه.
زندگی خیلی بالا پایین داره 
و واسه منم داشته.الان این نقطه ای که هستم راضیم.همیشه تلاشم این بوده خوب باشم.
وقتی به جاده زندگیم نگاه میکنم بخندم و با لبخند و آرامش به ادامش فکر کنم و این بشه ثمره قلبی پاک و آروم.
کاش بدونیم که باید خوب باشیم و خوبی هم کنیم.از همه مهمتر توی این دنیا رفتارامون جوری باشه که دل کسی رو نشکسته باشیم و آدم ها رو به خاطر خودشون و صداقتشون بخوایم و نه به خاطر منافع شخصی.
وقتی کسی رو میخوایم چه به عنوان دوست،همدم و شریک،درست انتخاب کنیم ملاکمون صداقت،راستی،خوبی،پاکی و ... باشه و نه برای رسیدن به امیال درونی.
دوست دارم توی این دنیا فقط یه چیز داشته باشم و اونم یه شریک برای آرامش.
به امید خدای مهربانی که خودش خوب منو میدونه و در همه جای زمین که هستم کمکم میکنه.